نگرشی بر دقت روابط متداول در محاسبه زاویه میل خورشید

زاویه میل خورشید () یکی از ویژگی های مهم هندسه زمین و خورشید است. در این مطالعه 13 رابطه محاسباتی آن که در سال های اخیر ارایه شده اند مورد بررسی قرار گرفته اند. الگوریتم های میخالسکی[1](1988)، والراون[2] (1978) و رابطه بورگس[3] (1985)، در مقایسه با مقادیر واقعی در پنج سال انتخابی 1970، 1980، 1986، 1989 و 2001 به ترتیب دقیق ترین روابط شناخته شده اند. الگوریتم میخالسکی به عنوان دقیق ترین رابطه فقط دارای حداکثر خطای حدود 003/0 درجه در روز 9 مارس سال 1980 می باشد. رابطه معروف اسپنسر[4] (1971) و رابطه wmo (1984) [5] در ردیف های پنجم و ششم رتبه بندی شده اند و برای محاسبات دقیق مختصات خورشیدی و نیز مطالعات دقیق تشعشع سنجی و بهره برداری از انرژی خورشیدی مورد تأیید قرار نمی گیرند. رابطه اسپنسر (1971) که با چند جمله از بسط فوریه مقدار زاویه میل خورشید را بیان می کند تا حدود 1 درجه خطا را نشان می دهد. روابط کوپر[6] (1969) و پیسیمانیس[7] (1987) با رتبه های دوازده و سیزده دارای بیشترین خطا و به عنوان ضعیف ترین روابط تشخیص داده شده اند. 3. michalsky 4. walarven 5. bourges 6. spencer 7. world meteorological organization 8. cooper 9. pisimanis